Στη σύγχρονη εποχή ο συλλέκτης ερευνά τα αντικείμενα της συλλογής του διότι είναι ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ των παιδικών του χρονών ή ακόμη παλαιότερα που τον παραπέμπουν σε μια άλλη εποχή, την εποχή των προγόνων του.
Προσπαθεί λοιπόν μέσω της έρευνας, να μάθει και να τεκμηριώσει τις πληροφορίες αυτές ώστε να μπορέσει να το συνδέσει με την εποχή του και να το αξιολογήσει (αισθητικά, οικονομικά , τεχνολογικά και κοινωνικά). Τι σημαινε για τον άνθρωπο που το κατασκεύαζε ή το φορούσε ή το χρησιμοποιούσε ή το αντάλλασσε. Να μπορέσει να αποκτήσει τα αντανακλαστικά που θα ανάγουν το αντικείμενο στο ιστορικό του πλαίσιο.
Ο συλλέκτης αφενός είναι αψίκορος ,αφ’ ετέρου είναι ερευνητής και ιστοριοδίφης. Ξέρει εν πολλοίς τι ζητάει, αλλά στην πορεία της έρευνας που κάνει για ένα αντικείμενο μέσω των πληροφοριών που αναζητά, έως την ιστορική του διασταύρωση, πολλές φορές του προκύπτουν απρόσμενοι κρίκοι, που συνδέουν την αλυσίδα της ιστορικής του έρευνας για το συγκεκριμένο θέμα κι αυτό είναι η μαγεία της συλλογής.
Ένας έμπειρος συλλέκτης μαθαίνει πως να διαβάζει τα αντικείμενα που δεν μιλούν από μόνα τους και αποκτά την ικανότητα να τα ρωτά για την εποχή τους και την αξία τους (οικονομική, κοινωνική, χρηστική, επιστημολογική κ.λπ.)

Στη θέα μιας συλλογής ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο. Μας βοηθάει να ξαναπερπατήσουμε σε γνωστούς και αγνώστους δρόμους, να ξανακαθίσουμε στις πλατείες, να συναντήσουμε γνωστούς επιφανείς και άγνωστους προγόνους, να οσφρανθούμε το άρωμα μιας άλλης εποχής που δεν γνωρίσαμε, αλλά σίγουρα πιο ανθρώπινης, που αλλοιώθηκε βάρβαρα και πολλές φορές μη αναστρέψιμα, από τη σημερινή εποχή της υπερανάπτυξης.
Να γευθούμε τις χαρές και τις λύπες σημαντικών γεγονότων του τόπου μας. Να ξανακαθίσουμε στα σκαμνάκια καταμεσής του δρόμου ροκανίζοντας τα ζεστά στραγάλια μας, απολαμβάνοντας του καραγκιόζη φούρναρη που έχει στήσει τον μπερντέ του ο Γιώργος Χαρίδημος στην πλάτη της προσφυγικής πολυκατοικίας. Να μαζέψουμε ξυλά για να ανάψουμε φωτιές του Αϊ-Γιάννη τον πηδηχτή. ‘Α και να μην ξεχάσουμε, την Καθαρά Δευτέρα με τα φαγητά μας, να πάμε στο λόφο του Αϊ-Γιώργη, να πετάξουμε αετό.
Όταν όλα αυτά γίνουν ευρύτερη αναζήτηση της κοινωνίας, τότε θα αλλάξουν οι νοοτροπίες, θα αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο που μας τριγυρίζει. Θα απαιτήσουμε περισσότερες βιβλιοθήκες, σεβασμό στα ήθη, τις παραδόσεις και την ιστορία μας, καλυτέρα θεάματα, καλύτερη αρχιτεκτονική και γενικά ουσιαστική ευαισθησία για την παιδιά και την ποιότητα της καθημερινότητας.